Black and Pink in a beautiful combination....

Δεν έχω να πω πολλά.

Μόνο ότι είσαι ο άγγελος μου. Τίποτα δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Οτιδήποτε άλλο μου φαίνεται τόσο, μα τόσο, μικρό. Για δύο δευτερόλεπτα κλείνω τα μάτια μου και ταξιδεύω μαζί σου. Ποτέ μόνη μου, πάντα μαζί.

Με πονάει το κεφάλι μου και ζαλίζομαι τρομερά. Χάνομαι...για λίγο... Είναι σαν να είμαι τυλιγμένη με ένα πέπλο που με αποπροσανατολίζει, αλλά μόλις κλείσω τα μάτια μου, εμφανίζεσαι εσύ. Η μορφή σου ξεδιπλώνεται μπροστά μου και μου απλώνεις το χέρι σου για να το πιάσω. Παντού υπάρχει φως και το μόνο που μπορώ να ακούσω είναι ένα τραγούδι να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά... "As we danced into the shadows"... Για μένα, τίποτα άλλο δεν έχει σημασία, τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό. Η απόσταση μπορεί να μας δείχνει το άσχημο της πρόσωπο, καμιά φορά, και να γίνεται σκληρή, αλλά στην πραγματικότητα δεν ανησυχώ, για τον έναν μόνο του ίσως και να μπορούσε να τον λυγίσει, όσο όμως είμαστε μαζί δεν μπορεί να μας λυγίσει τίποτα.

Γιαυτό, χαίρομαι. Χαίρομαι, που δεν έχει αλλάξει ο τρόπος που σκίζεται η καρδιά μου στα δύο όταν είμαι εδώ, που πονάω και υποφέρω το ίδιο και που μετράω τις μέρες κάθε φορά μέχρι να σε ξαναδώ, ενώ εκείνες περνάνε βασανιστικά αργά. Χαίρομαι, γιατί δεν μπορώ να σε χορτάσω!!! Και χαίρομαι γιατί οι μέρες θα περάσουν και τότε θα ζω συνέχεια το αγαπημένο μου τραγούδι, θα βιώνω κάθε του στίχο!

Λίγη υπομονή ακόμα, 11+1 μένουν ακόμα για την όαση...