Καλημέρα...απο Ελλάδα!

Μετά από ένα ταξίδι 24 ωρών πλέον γράφω αυτό το ποστ από Άρτα. Μπήκαμε σχεδόν σε όλα τα είδη μεταφοράς μέσα σε μια μέρα χωρίς σταματημό αλλά άξιζε την κούραση γιατί αν και ήμασταν μία ολόκληρη ημέρα στον δρόμο εχτές κοιμηθήκαμε στο κρεβατάκι μας!!! :):):)
Το πρόγραμμα τώρα έχει λίγες μέρες ξεκούραση εδώ και μετά κτελ για Πειραιά,σπίτι μου με την οικογένεια μου και μετά πάλι αεροπλάνο και τραίνο για την επιστροφή στο Swansea που με περιμένει πολύυυυ διάβασμα μέχρι τις 14 Δεκεμβρίου που αρχίζουν πάλι τα ξεπορτίσματα λόγω Χριστουγέννων...
Είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι πάλι εδώ. Είναι υπέροχο να κάνεις διαλλειματάκια που και που για να βρίσκεσαι στην ζεστασιά του σπιτιού σου...
Αυτά...
Καλημέρα απο Ελλάδα, λοιπόν!

If walls could talk...

These walls keep a secret
That only we know
But how long can they keep it?
'Cause we're two lovers, we lose control

We're two shadows
Chasing rainbows
Behind closed windows
Behind closed doors

If walls could talk
Oooh...they would say I want you more
They would say
Hey...ever feel like this before?
That you will always be the one for me

Two people making memories
Just too good to tell
These arms are never empty
When we're lying where we fell

We're painting pictures
Making magic
Taking chances
Making love

If walls could talk
Oooh...they would say I want you more
They would say
Hey...ever feel like this before?
And that you will always be the one for me

If walls had eyes My...they would see the love inside They would see Me...in your arms in ecstasy And with every move they'd know I love you so
When I'm feeling weak
You give me wings
When the fire has no heat
You light it up again
When I hear no violins
You play my every string
Stop the press
Hold the news
The secret's safe between me and you
Walls: Can you keep a secret?

If walls could talk
Oooh...they would say I want you more
They would say
Hey...ever feel like this before?
And that you will always be the one for me

If walls had eyes
My...they would see the love inside
They would see
Me...in your arms in ecstasy
And with every move they'd know I love you so


If walls could talk-Celine Dion

Τι είναι Ευτυχία;;;

Είναι δύσκολο να την βρείς, απερίγραπτη όταν την ζεις και αδύνατο να την ορίσεις.
Αλλά θα προσπαθήσω να περιγράψω τι είναι ευτυχία για μένα σήμερα...

Αν ήταν τραγούδι θα ήταν το Hey των Pixies...

Αν ήταν αντικείμενο θα ήταν το εισιτήριο ενός τραίνου για τις 10.30...

Αν ήταν προορισμός θα ήταν Gatwick Airport...

Αν ήταν στίχος θα ήταν το "We're chained"...

Αν ήταν φωτογραφία θα ήταν ενός πιτσιρικά κάπου στα πρώτα του δύο χρόνια που κλαίει τόσο χαριτομένα( κι ας μην θυμάται τώρα τον λόγο... :P:P:P)

Αν ήταν λουλούδι θα ήταν κόκκινα τριαντάφυλλα δίπλα σου στο κρεβάτι( που μέσα στον ύπνο σου ξαπλώμενεις πάνω τους... :P:D )

Αν ήταν συναίσθημα θα ήταν έρωτας...

Αν ήταν εκεί που θες να βρίσκεσαι θα ήταν μέσα σε μια αγκαλιά...

Αυτά σημαίνουν ευτυχία για μένα σήμερα αλλά αρκετά έγραψα. Έχω και τραίνο να προλάβω. Να έχετε όλοι μια ΥΠΕΡΟΧΗ μέρα και να περνάτε ολοι καλά!!!
Φιλάαααακια..!!!!!

7+Σήμερα...

Έτσι μιλώ γιά σένα καί γιά μένα

Επειδή σ’αγαπώ καί στήν αγάπη ξέρω
Νά μπαίνω σάν Πανσέληνος
Από παντού,γιά τό μικρό τό πόδι σού μές στ’αχανή
σεντόνια
Νά μαδάω γιασεμιά κι έχω τή δύναμη
Αποκοιμισμένη,νά φυσώ νά σέ πηγαίνω
Μές από φεγγαρά περάσματα καί κρυφές τής θάλασσας στοές
Υπνωτισμένα δέντρα μέ αράχνες πού ασημίζουμε

Ακουστά σ’έχουν τά κύματα
Πώς χαιδεύεις,πώς φιλάς
Πώς λές ψιθυριστά τό "τί" καί τό "έ"
Τριγύρω στό λαιμό στόν όρμο
Πάντα εμείς τό φώς κι η σκιά

Πάντα εσύ τ’αστεράκι καί πάντα εγώ τό σκοτεινό πλεούμενο
Πάντα εσύ τό λιμάνι κι εγώ τό φανάρι τό δεξιά
Τό βρεγμένο μουράγιο καί η λάμψη επάνω στά κουπιά

Ψηλά στό σπίτι μέ τίς κληματίδες
Τά δετά τριαντάφυλλα,καί τό νερό πού κρυώνει
Πάντα εσύ τό πέτρινο άγαλμα καί πάντα εγώ η σκιά πού μεγαλώνει
Τό γερτό παντζούρι εσύ,ο αέρας πού τό ανοίγει εγώ
Επειδή σ’αγαπώ καί σ’αγαπώ
Πάντα Εσύ τό νόμισμα καί εγώ η λατρεία πού τό
Εξαργυρώνει:

Τόσο η νύχτα,τόσο η βοή στόν άνεμο
Τόσο η στάλα στόν αέρα,τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ’ουρανού με τ’άστρα
Τόσο η ελάχιστη σου αναπνοή

Πού πιά δέν έχω τίποτε άλλο
Μές στούς τέσσερις τοίχους,τό ταβάνι,τό πάτωμα
Νά φωνάζω από σένα καί νά μέ χτυπά η φωνή μου
Νά μυρίζω από σένα καί ν’αγριεύουν οί άνθρωποι
Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ’αλλού φερμένο
Δέν τ’αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ’ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου

Να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα.

------
Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες,μ’ακούς
Νά τινάξει λουλούδι,μόνο εμείς,μ’ακούς
Μές στή μέση τής θάλασσας
Από τό μόνο θέλημα τής αγάπης,μ’ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί,μ’ακούς
Μέ σπηλιές καί μέ κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου,άκου
Ποιός μιλεί στά νερά καί ποιός κλαίει -- ακούς;
Είμ’εγώ πού φωνάζω κι είμ’εγώ πού κλαίω,μ’ακούς
Σ’αγαπώ,σ’αγαπώ,μ’ακούς.


Απόσπασμα απ το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη

Μπορεί να βρίσκομαι ήδη στο νησί αλλά στην όαση βρίσκομαι μόνο μαζί σου,μ'ακούς...

X Factor!!!

Και θα μπορούσα να βάλω πολλά πολλά πολλά άλλα που βρήκα. έτσι για να μην νομίζουμε ότι έχουμε την αποκλειστικότητα σε τέτοιου είδους τραγουδιστές στυλ Ταμπάκης(του οποίου μπορεί να αναπτερωθεί το ηθικό μετά απο αυτά)... Κι όμως το κακό έχει εξαπλωθεί και είναι πια παγκόσμια πραγματικότητα. Φυλαχτείτε...
THEY ARE EVERYWHERE!

Achieve Immortality by Keep Walking...

Άλλη μια εξαιρετική και ευφυέστατη διαφήμιση για το Johnnie Walker...

Πηγή:skoumas.net

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!

Ακολουθεί post ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ αφιερωμένο σε μια απο τις καλύτερές μου φίλες την... Ανατολή

Πριν ένα χρόνο ξεκινούσα να πάω σε μια καινούρια χώρα, με σκοπό να σπουδάσω πιστεύοντας ότι θα είμαι μόνη μου. Το μόνο άτομο που ήξερα πριν μπω στο αεροπλάνο, έστω φατσικώς, και που θα ερχόταν στην ίδια πόλη με εμένα ήταν η Ανατολή, με την οποία να σημειωθεί στην πρώτη και μοναδική συζήτηση που είχαμε κάνει εώς τότε είχαμε διαφωνήσει εντόνως, οιωνός καθόλου ευχάριστος για την μετέπειτα πορεία των σχέσεων μας. Την τέταρτη ημέρα μου στο Swansea πέρσι τον Σεπτέμβρη την συνάντησα, μαζί με τον αδερφό μου, για πρώτη φορά και στο καινούριο μας περιβάλλον ενώ κι εκείνη ήταν με την ΥΠΕΡΟΧΗ μαμά της και κατάλαβα ότι ίσως θα μπορούσαμε και να κάνουμε παρέα πότε πότε. Την δεύτερη φορά, ήμουν σίγουρη πως ταιριάζουμε και θα μπορέσουμε να γίνουμε φίλες. Την τρίτη, την θέση των λέξεων είχαν πάρει τα γέλια κι ένα χρόνο αργότερα την νιώθω οικογένεια.
Έχουμε μείνει επι τρεις μήνες μαζί σε ένα δωμάτιο εστίας 12τετραγωνικών μέτρων με ένα μόνο κρεβάτι, για δύο μήνες σε ένα δωμάτιο 40 τετραγωνικών, το έχουμε σκάσει κρυφά για Ελλάδα και για Λονδίνο μαζί, έχουμε περάσει μερικές απο τις χειρότερες και καλύτερες στιγμές της ζωής μου, ΑΠΕΙΡΕΣ ΩΡΕΣ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟΥ ΓΕΛΙΟΥ και είναι και ο μόνος άνθρωπος που έχει ζήσει την ίστορία μου με το skoumaki μου απο την αρχή.
Μετά και απο αυτό που ζήσαμε σήμερα, μετά και απο το σημερινό γέλιο δεν θα μπορούσα να μην της αφιερώσω ένα post για να της πω πόσο πολύ την αγαπώ και πόσο πολύ είμαι χαρούμενη που είμαστε εδώ μαζί. Κι ας μη μένουμε πια μαζί, κι ας μας χωρίζει τώρα ένας τοίχος απο το δικό της διαμέρισμα, αλλά που θα πάει κάπως θα τα κανονίσουμε με τον σπιτονοικοκύρη και θα την ανοίξουμε αυτή την τρυπούλα που λέγαμε :P:P:P