Η ώρα του παιδιού

Πραγματικά, σηκώνω τα χέρια ψηλά! Όσες φορές κι αν έχω δει αυτά τα βιντεάκια, τόσο πιο πολύ γελάω!!!!!

Bllllooooooddd! Not funnyyyyyyy!!!


"If he's gonna come in here,he's gonna kick my ask!"


Αυτό απλά μου θυμίζει τον εαυτό μου... Γελάω το ίδιο εύκολα με τον πιτσιρικά!

I'm going down like a stone in the sea...

Θέλω να πατήσω το escape.

Δεν μπορώ άλλο...

Με παίρνει από κάτω και νιώθω να πνίγομαι στην ίδια γουλιά που πίνω για να ξεδιψάσω.

Σκούρα, πολύ σκούρα τα πράγματα.

Θέλω να πατήσω το escape!!!!!

Τοίχοι είναι αυτοί τριγύρω μου;;;

Πότε ξεφύτρωσαν έτσι ξαφνικά;;;

Έχω ανάγκη να πατήσω το escape! Γιατί δεν μπορώ να το δω;;;

Candy Candy

Δεν γίνεται να μην την ξέρεις, έστω ακουστά... Αν είσαι γυναίκα κοντά στα 30 δε, οι περισσότερες πιθανότητες είναι, κάπου στην παιδική σου ηλικία να είχες κλάψει και να είχες γελάσει πολύ μαζί της. Ξανθά σγουρά μαλλιά σε δυο φουντωτές κοτσίδες, γαλάζια μάτια, χαμόγελο και δύναμη. Αυτή είναι η Candy!
Η αλήθεια είναι πως πριν δύο μήνες πέρα από το όνομα και, πάνω κάτω, πως μοιάζει δεν ήξερα τίποτα παραπάνω. Λόγω ηλικίας δεν την είχα προλάβει όταν παιζόταν στην τηλεόραση. Τότε άκουσα για το CandyInGreekProject, μια ομάδα που είχε αναλάβει να ανεβάσει και τα 115 επεισόδια της Candy στο youtube στα ελληνικά, όπως την έβλεπαν οι ίδιοι σαν παιδιά. Περισσότερο από περιέργεια, και αφού δεν είχε αρχίσει ακόμα το πανεπιστήμιο και είχα ελεύθερο χρόνο, ξεκίνησα να τη βλέπω από το πρώτο επεισόδιο. Στην αρχή, μου έκανε εντύπωση πως γυναίκες και άντρες 30-40 χρόνων εκφράζοντας την ίδια χαρά, θυμό, απογοήτευση όπως ένιωθαν όταν ήταν παιδιά και το πως αντιμετώπιζαν τους χαρακτήρες σαν πραγματικά πρόσωπα...! Όσο περνούσαν οι μέρες, όμως, τόσο περισσότερο βυθιζόμουν κι εγώ στον κόσμο της Candy και κάπου μετά τα 50-60 επεισόδια άρχισα να σχολιάζω κι εγώ... Αναπόφευκτο!
Έχω εκφράσει και παλιότερα την αγάπη μου για τα cartoons, animations κλπ, αλλά η Candy ξεφεύγει τελείως απ' όλα αυτά... Σκοπός του δεν είναι, όπως στα περισσότερα cartoon παραμυθάκια, να δείξει μια ιστορία που τελικά όλες οι δυσκολίες θα λυθούν με ένα μαγικό φιλί αγάπης ή με την βοήθεια μιας νεράιδας, αλλά πως μπορεί κάποιος στην παιδική-εφηβική και αργότερα ενήλικη ζωή του να τα λύσει μόνος του...
Σήμερα, ανέβασαν και το τελευταίο επεισόδιο και το είδα μαζί με τον πρωινό ζεστό καφέ. Περίμενα περισσότερα, αλλά τι να κάνουμε; Αυτή η Μιζούκι την ψυχή μας έβγαλε!!!
Αυτό είναι το πρώτο μέρους του πρώτου επεισοδίου. Για όσους θέλουν να θυμηθούν και για όσους θέλουν να την γνωρίσουν. Ένα είναι σίγουρο, αυτό το άνιμε είναι κάταλληλο για όλες τις ηλικίες.


P.S. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ομάδα του greek project για την πραγματικά μεγάλη προσπάθεια που έκαναν και που τους πήρε μήνες απασχόλησης μέχρι να την ολοκληρώσουν για όλους εμάς.
P.S.2 Μετά από δύο μαζεμένα ποστ σχετικά με "παραμυθάκια", μου φαίνεται το επόμενο πρέπει να είναι ένα review για το Saw IV, έτσι να τα εξισορροπήσω λίγο!!! ;)

Να είστε όλοι καλά

Sweet Escape

Τις τελευταίες μέρας χάθηκα εντελώς και από το μπλογκάκι μου αλλά και από την πραγματικότητα... Για δέκα μέρες είχε έρθει εδώ ο καλός μου και πριν να γυρίσουμε στο Swansea κάτσαμε για ένα τριήμερο στο Λονδίνο. Για δέκα μέρες ήμουν τελείως off, κατεβασμένα ρολά και όλα τα άγχη και οι υποχρεώσεις βρίσκονταν αλλού κάπου μακριά...
Από σήμερα, γυρνώ και πάλι εκεί που ήμουν 10 μέρες πριν. Μόνο που τώρα πραγματικά πνίγομαι στο διάβασμα!!! Δεν πειράζει, όμως, άξιζε τον κόπο να μαζευτούν τόσα μετά από ένα τόσο μαγευτικό διαλειμματάκι...
Πριν φτάσω στην πραγματικότητα, όμως, και μιας και μίλησα για μαγεία, θα κάνω μία στάση για να σας δείξω το trailer από την ταινία Stardust. Πρόκειται για ένα παραμυθάκι με μάγισσες, ιπτάμενους πειρατές, βασιλιάδες, πρίγκιπες, και πεφταστέρια! Το casting περιλαμβάνει τους Robert DeNiro, Michelle Pfeiffer, Peter O'toole, Claire Danes, Sienna Miller, Rupert Everret, Charlie Cox και με την υπέροχη φωνή του Sir Ian McKellen, στην αφήγηση. Θα έλεγα ότι είναι ένας πολύ καλός τρόπος για όποιον θέλει να ξεφύγει λίγο από την πραγματικότητα και να μπει σε έναν κόσμο άλλο, μαγικό και παραμυθένιο, αλλά και για κάποιον ποιο προσγειωμένο που απλά θέλει να δει πολλά special effects. :):):)

"A philosopher once asked, are we human because we gaze at the stars or do we gaze at them because we are human, pointless really... Do the stars gaze back...? Now, that's the question."